جاجیم سنندج دارای نقشه های بدیع و زیبا است که شهرت آن در جهان زیاد است و مشتری های جهانی دارد و در اکثر بازارهای داخلی هم عرضه می شود.
کاربرد جاجیم در گذشته که عشایر آنرا می بافتند مربوط به روی کرسی و تزیین منزل بود و نوعروسان در جهیزیه آنرا به عنوان روانداز و زیر انداز استفاده می کردند. جاجیم را از بهترین نخ ها و الیاف طبیعی چون پنبه و پشم می بافند.
مانند قالی بافی که دار دارد جاجیم بافی هم نیاز به دار جاجیم دارد و جاجیم برخلاف فرش و گلیم که پرز دارند، پرز ندارد.
تفاوت جاجیم سنندج و جاجیم زنجان
جاجیم ها هم دستبافت هستند و هم ماشینی و در نوع جاجیم هر شهر تفاوت خاصی وجود ندارد مگر در طرح و نقشه که براساس سلیقه مردم آن منطقه متفاوت است.
معمولا نخ های به کار برده شده در جاجیم ماشینی از جنس پلی استر است ولی سنتی بافان که معمولا عشایر هستند از پشم گوسفندانشان برای بافت جاجیم استفاده می کنند.
نخ های به کاربرده شده در جاجیم ها ترکیبی است از پلی استر و پنبه و نخ های طبیعی که برای پوست مضر نیستند. اگر بیشتر نخ های به کار برده شده در تار و پود جاجیم از جنس پلی استر باشد و درصد کمتری از آن از جنس نخ طبیعی باشد، جاجیم در برخورد با پوست دچار التهاب و حساسیت می شود به خصوص اگر از آن به عنوان رو انداز استفاده شود. اگر کاربرد جاجیم به عنوان زیر انداز و پادری باشد برخورد آن با پوست کاهش میابد و برای همین در تولید جاجیم سنندج به عنوان پادری از پلی استر بیشتری استفاده شده است چون پلی استر بادوام تر است.
تولید جاجیم سنندج در طرح جدید
تولید جاجیم مخصوص خطه کردستان نیست و بسیاری از افراد در نقاط مختلف ایران به تولید حاجیم مشغول هستند.
جاجیم ها در ابعاد مختلف سه متری، چهار متری و شش متری عرضه می شوند و امکان سفارش در ابعاد بالاتر نیز وجود دارد ولی جاجیم های فانتزی بیشتر برای تزیین استفاده می شوند. ابعاد بزرگتر به عنوان زیر انداز استفاده می شود و ابعاد کوچک هم به عنوان پادری و جدیدا کیف و کفش هم با جنس پارچه جاجیمی هم تولید می شود.
برای سنتی کردن فضای محل زندگی معمولا در پذیرایی از زیرانداز جاجیمی استفاده می کنند.
با ورود تکنولوژی به صنعت جاجیم بافی، جاجیم ها از لحاظ نخ، طرح و ابعاد متنوع تر شدند و کاربردهای بیشتری نیز پیدا کردند.
به دلیل وجود پشم در تار و پود جاجیم های سنندج هنگام لمس این کالا حس زندگی را می توان با دست احساس کرد.
